Boas Prácticas

Pasear ou pedalear polas rutas que che propoñemos ou por outras que ti poidas explorar, servirá para “descontaminarte” da tensión e as tensións acumuladas e para “cargarche as pilas”. Deixar lixo e alterar o medio do que vas gozar é estresalo e contaminalo. Non é un intercambio xusto…

Tal vez ignores que… Tal vez non sepas o impacto que poden ter no medio ambiente pequenos xestos como tirar unha cabicha, unha bolsa de plástico ou un anaco de papel de aluminio. Porque é importante, imos dicircho:

– Unha cabicha de cigarro contamina 50 litros de auga, e tarda en degradarse entre 5 e 10 anos, aparte introduce no medio ambiente metais pesados e outros compostos contaminantes.

– O plástico tarda 300 anos.

– Calquera Tetra-brick ou papel de aluminio ata 30 anos.

– O Chicle 5 anos.

– As latas de refresco 10 anos.

– O papel, os cupóns da compra, 1 ano e conteñen químicos que dañan o medio.

– O vidro ata 4000 anos.

Ademais dos impactos causados pola lentitude da eliminación dos residuos que tiramos sen control no medio natural, hai que ter en conta o impacto ambiental da fabricación destes mesmos produtos.

Por exemplo o aluminio, presente en latas de refresco, tetra-bricks ou papel de aluminio, é altamente contaminante tanto na súa extracción (a bauxita) como na fabricación. A extracción da bauxita produce unha perda do hábitat da fauna local e un grande impacto na erosión do chan. A fabricación do aluminio verte millóns de toneladas ao ano de gases de efecto invernadoiro, como o dióxido de carbono, dióxido de xofre, fluoruro de sodio, perfluorocarbonos e outros como o óxido de xofre ou o óxido de nitróxeno, moi tóxicos e que están presentes na choiva ácida. Ademais, todos estes procesos consomen unha gran cantidade de enerxía e auga.

Por razóns como estas é tan importante reducir o consumo de envases contaminantes. Unha boa maneira de facelo consiste en reutilizalos se é posible e cando non o sexa, deposítaos no contenedor correspondente para que poida ser reciclados.

Unha imaxe coma esta é perxudicial para a natureza

E non só iso… Coa intención de promover nos visitantes prácticas de baixo impacto ambiental, ofrecémosvos unha serie de recomendacións importantes ou boas prácticas.

As boas prácticas son unha serie de principios baseados no sentido común co fin de minimizar o impacto das actividades que realizamos nos lugares que visitamos, xa sexan áreas naturais, culturais ou históricas.

Antes de saír:

Planificar as saídas organizando, se é posible, grupos pequenos. Os grupos grandes xerán maior impacto que varios pequenos: é máis difícil manexar o grupo e é máis problemático o tema dos refugallos.
Levar a comida en envoltorios ou outros envases que poden levar de volta. As botellas e latas baleiras, o plástico e o aluminio deben levar de volta: non deben ser enterrados, nin queimados.
Leva unha ou dúas bolsas para residuos, para recoller o teu lixo e o que outros poidan deixar. E deixa as bolsas con residuos no colector correspondente para que se poidan reciclar.
Para as deposicións é recomendable facer un pequeno buraco e tapar despois os restos. Podes levar unha pequena pá ou facelo cun pau ou piolet.
Usa papel hixiénico biodegradable, branco e non perfumado.
Ata os xabóns biodegradables contaminan a auga e dañan os peixes e demáis vida acuática. Non laves nos arroios ou lagos. Lavar a vaixela ou a roupa lonxe de corpos ou cursos de auga, con xabón branco. Facer un buraco e tirar alí a auga jabonosa, e ao irse tapalo con terra.

Ao camiñar:

Non deixes absolutamente ningún residuo, nin unha cabicha!. Ten a man algo (unha caixiña ou bote cinceiro) ou unha bolsa de plástico para gardar todo o lixo que xeres durante o teu paseo.
Camiñar en fila sen saír do carreiro. Camiñar dispersos usando o bordo do carreiro, aumenta a erosión e altera o lugar.
Evitar camiñar sobre chan alagado. O chan encharcado de auga é moito máis susceptible de deterioración.
Manter o máis baixo posible o nivel de ruído. Os ruídos estraños alteran o comportamento da fauna, e deterioran a calidade da experiencia na natureza.
Non cortar camiño nos zigzags ou caracois. Circular pola liña de máxima pendente produce un alto grao de erosión do chan. Os “atallos” contribúen á erosión severamente. Estás a pasear, a que vén a présa?
Facer os descansos fóra do carreiro e en lugares resistentes (rocas) ou sen vexetación. Facer os descansos sobre a senda obriga a outros camiñantes a saír da mesma para pasar.
Utiliza os carreiros definidos. En áreas silvestres onde non existen carreiros definidos, e ata onde sexa factible, evita terreos mollados ou brandos. Evita impactar áreas fráxiles innecesariamente.
Preserva o pasado: observa, pero non toques as estruturas e artefactos arqueolóxicos, históricos e culturais.
Deixa as rocas, plantas (ou as súas partes, como flores) e outros obxectos naturais, como os atopas.

Fauna:

Observa á fauna a distancia; non a sigas nin che achegues ós animais.
Nunca alimentes á fauna; prexudica a saúde dos animais, altera os seus comportamentos naturais e crea dependencia, e exponos a predadores e outros perigos.
Nas áreas silvestres, as radios, gravadoras, instrumentos musicais moi fortes, e os berros permanentes, están fóra de lugar. Ademais, se coidas estes aspectos vas ver máis fauna.

Boas Prácticas

Antes de saír:

Ao camiñar:

Fauna:

Estas boas prácticas poden cambialo todo…..