Na década dos 80 en Italia nace un movemento, o slow food ou ‘comida lenta’, para loitar contra a ‘comida rápida’ ou fast food que nos chega dos Estados Unidos. Pretendíase que as persoas gozasen do pracer dunha boa mesa, especialmente das variedades típicas e rexionais e dos modos de vida tradicionais asociados á comida, sen présa e en boa compañía.
Sobre esta base asenta unha nova variedade de turismo, o turismo slow (turismo lento ou turismo tranquilo), na que se pretende gozar dunha viaxe sen abafos, sen présa, gozando non só do destino elixido como lugar senón tamén da súa cultura, da súa gastronomía, a súa xente, contorna… Descubrir o lugar, integrarse nel o máximo posible coidando o medio ambiente sen influír na modificación do terreo, tratando a paisaxe como se fose a casa propia.
O turista slow escapa das típicas viaxes nas que se visitan varias cidades saturadas en poucos días, necesitando de novo “vacacións adicionais” para descansar das vacacións.
O turismo slow ofrece calma, tranquilidade, descanso, experiencias únicas. Un aproveitamento enfocado a todo tipo de viaxeiros que queiran coñecer a personalidade de cada lugar que visitan e volver con experiencias que só eles viviron.
Catedral, zona vella e algo máis… Os barrios e o rural que rodean a zona máis coñecida e turística da cidade reúnen as condicións idóneas para ofrecer ese goce tranquilo e auténtico buscado cada día por máis persoas: camiños e lugares con encanto que quedarán gravados na súa memoria.
Ríos, bosques, fauna e flora, historia, arte, etnografía, vellas aldeas, festas e antigas tradicións nas que mesturarse coa xente do lugar e saber máis dos seus costumes, pasado, lendas…, e o colofón a un bo paseo ou a unha boa excursión, magníficas comidas típicas con produtos de primeira calidade.
Ven aos barrios e ao rural de Santiago para descubrir os seus tesouros ocultos. Ven gozar do auténtico.
